Najlepsze na śniadanie

Zapewne już nikt w nocy bloga nie czyta, więc jutro z samego rana, mam nadzieję będzie jak znalazł.

Bardzo długo szukałam dobrego przepisu na bułki.
Moich potknięć z bułkami nie zliczę.
K, już patrzył na mnie błagalnym wzrokiem, kiedy znów wyskakiwałam z kolejnym "wspaniałym"
przepisem na to śniadaniowe pieczywo.
Zaprzestałam wtedy moich nieudanych wypieków i czekałam na właściwy moment.
Co prawda tydzień temu bułki kukurydziane okazały się kompletnym niewypałem, nie dość, że można się było nimi zapchać z suchoty już w gardle, to na drugi dzień można było tą płaską "bułką" zabić.

Poszukiwałam PUSZYSTYCH bułek.
Nie bez powodu.
Mianowicie, córka moja zjada z bułek tylko miękisz.
To też nie zjadała żadnej mojej próby spełnienia marzeń i zawsze była rozczarowana, bo mama bułę obiecała, a "buła nie".

Ale!!
Ale udało się!
Znalazłam kilka dni temu,
najpierw olałam, bo zraził mnie jeden komentarz, że lasce wyszły też głazy do zabijania.
Później zrobiłam drugie podejść, ale wtedy zaniechałam z braku mleka w domu.
Dziś jednak postanowiłam, że pieczywa nie jadłam już 3 dni i ja te buły upiekę.

Przepiś genialnie prosty.
Genialnie szybki.
Zmodyfikowałam go tylko o masło(za wiele składników to on nie ma;)),
bo K, nie zle wypieku, który jest na oleju, nie daj Boże na margarynie!

Ciasto rośnie błyskawicznie. Zgodnie z czasem jaki podaje blogerka, a w ten upał to i piekarnika nie trzeba nagrzewać do 50 stopni, żeby ciasto szybciej rosło;)

No dobrze, już nie ględzę tylko podaje to cudo i proszę skosztujcie je do śniadania. Tak jak podaje autorka, są gotowe w godzinę. Z zegarkiem w ręku.

Na dowód, ze pyszne, powiem tylko, że K, stwierdził, że w życiu nie jadł tak dobrych bułek("i jak ja mam tu nie jeść pieczywa"),
Natasza zjadła dwie!! dwie bułki zostawiając kawalunio skórki ze spodu i chciała się rzucić na trzecią, ale już jej nie pozwoliłam.
Goście dostali po jednej i też powiedzieli, że pyszne(3).
Z 10 zostało 3.

Nic tylko piec i raczyć podniebienia bułkami bez spulchniaczy i dodatków chemicznych.
:)
 Przepis zaczerpnęłam stąd: LINK

Składniki:
50g drożdży świeżych
250ml ciepłego mleka
1 łyżeczka cukru
pół kg mąki
0,5-0,75 łyżeczki soli(ja dałam całą i były lekko za słone)
40ml masła

Podatkowo:
żółtko do smarowania,
dodatki

Wykonanie:
Kruszymy drożdże do kubeczka, zalewamy je podgrzanym mlekiem, lekko ciepłym, żeby nie sparzyć drożdży.
Dodajemy cukier, mieszamy i odstawiamy na 15 min, uważać, bo mi próbowały wyjść z pół litrowego kubka;)
Do miski wsypujemy mąkę i dodajemy do niej sól.
Mieszamy.
Topimy masło i czekamy aż ostygnie w czasie kiedy drożdże rosną.

Do mąki i soli dodajemy masło i wyrośnięte drożdże.
Mieszamy łyżką do połączenia się wszystkich składników, po czym zabieramy się za 2 minutowe ugniatanie ręczne.
Ciasto nie sprawia problemów, przez moment jest klejące, ale po chwili robi się gładki, można na koniec lekko zwilżyć dłoń i uformować nią ostateczny kształt ciasta do wzrastania.

Odstawiamy na 15, 20 min.
I poważnie, po 10 min miałam już pół miski ciasta:

Po czasie 20 min, lekko przyduszamy ciasto i urywając je po kawałku formujemy bułki.
Mi wyszło 10 i sa wielkości bułki mlecznej z piekarni.

Przykrywamy je delikatnie ściereczką i pozostawiamy na kolejne 15 min do wyrośnięcia.
W tym samym czasie włączamy piekarnik na 210 stopni, góra-dół, bez termoobiegu.
Czas grzania piekarnika to mniej wiecej 15 min, więc możemy szybciutko posmarować bułeczki żółtkiem i posypać tym czy mamy ochotę, bądź pozostać przy takich bez ozdób jak moje.
Wkładamy do piekarnika na 2 półkę od dołu i pieczemy 20-25 min.
Moje piekły się dokładnie 24min.

A tu mały zjadacz.




Polecam upiec w godzinkę i mieć jeszcze ciepłe na śniadanko:)



Ps. Od dziś jestem pracownikiem Poczty Polskiej:) Będę miłą i sprawną panią z okienka:)
Jutro(właściwie już dziś) pierwszy dzień pracy.

Miłego dnia!